Ըստ Reuters-ի էներգետիկայի և ասիական ապրանքների վերլուծաբան Քլայդ Ռասելի՝ Չինաստանն ավելի մեծ ազդեցություն է ունեցել նավթի համաշխարհային գների վրա 2025 թվականին, քան OPEC+ երկրները։
«Օգտագործելով իր կարգավիճակը՝ որպես աշխարհի խոշորագույն նավթ ներմուծող, Չինաստանը, ըստ էության, սահմանում է գների ամենացածր և առաստաղային սահմաններ՝ կարգավորելով իր պահեստարաններ մտնող հում նավթի ծավալը», — նշում է փորձագետը։
Ըստ նրա՝ OPEC+-ի, այդ թվում՝ Ռուսաստանի կողմից 2022 թվականին նավթի արտադրության կրճատումները նպաստել են համաշխարհային գներին, սակայն ազդեցությունը մարել է այն բանից հետո, երբ OPEC+-ը սկսել է վերացնել իր սահմանափակումները այս տարվա ապրիլին։
Այժմ, բախվելով շուկայի գերբեռնվածության սպառնալիքին, կարտելը որոշել է սպասել և տեսնել իրավիճակը և պլանավորում է պահպանել արտադրության մակարդակը հաջորդ տարվա առաջին եռամսյակում։
«Այսպիսով, Չինաստանին մնում է միայն զբաղվել ավելցուկով», — կարծում է Ռասելը։
Վերլուծաբանը կարծում է, որ Պեկինի գործողությունները 2026 թվականին «ներկայացնում են նավթի համաշխարհային շուկայի ամենամեծ առեղծվածը, և շուկայի մյուս մասնակիցները, հավանաբար, կփոխեն իրենց ռազմավարությունները՝ ի պատասխան Չինաստանի գործողությունների»։
Եթե Պեկինը շարունակի իր ռազմավարական պաշարները կուտակել ներկայիս տեմպերով, 2026 թվականին կանխատեսվող ավելցուկային նավթի մեծ մասը կհայտնվի չինական պահեստներում, ինչը, հավանաբար, գները կպահպանի նվազագույնի վրա։
«Չինաստանը պատրաստ է օգտագործել իր պաշարների տատանումները որպես գնագոյացման մեխանիզմ։ Չինաստանի ծովային նավթի առաքումները կազմում են օրական մոտ 10 միլիոն բարել՝ մոտավորապես համաշխարհային ծովային նավթի ծավալի մեկ քառորդը։ Հետևաբար, Պեկինի քաղաքականությունը ներկայումս, թերևս, նավթի շուկաների ամենակարևոր գործոնն է», — եզրակացնում է Reuters-ի փորձագետը։
