Աշխատանք է տարվում եվրոպական «լավագույն փորձը» Հայաստանում տեղայնացնելու ուղղությամբ.Կսահմանվի երիտասարդի տարիքային նոր շեմ. ԻՆՖՈԳՐԱՖԻԿԱ

Վերջերս քննարկման թեմա էր դարձել «Երիտասարդական քաղաքականության մասին» ՀՀ օրենքի նախագիծը։ ԿԳՄՍ նախարարի տեղակալ Արթուր Մարտիրոսյանի խոսքով՝ մեր երկիրը երբեք չի ունեցել երիտասարդության ոլորտը կարգավորող օրենք, և Կառավարության ծրագրով առկա է նման օրենքի մշակման պարտավորություն։

Օրենքի նախագծով առաջարկվում է նախկին 15-29 տարիքային շեմի փոխարեն երիտասարդ համարել 13-30 տարեկան քաղաքացիներին։ Ըստ  Մարտիրոսյանի` հիմք է ընդունվել եվրոպական լավագույն փորձը։ Սակայն հարկ է նշել, որ աշխարհում  այս մասով ևս տարիքային հստակ սահմաններ նշված չեն։

ՄԱԿ-ը առաջարկում է երիտասարդ համարել 15-24 տարեկաններին, իսկ Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպությունը բժշկության տեսանկյունից երիտասարդ է համարում 25-44 տարեկաններին։

Այս երկու դիրքորոշումներն էլ իրենց հերթին չեն խանգարում առանձին երկրներին ունենալ սեփական շեմերը։ Օրինակ, Ճապոնիայում օրենսդրության մակարդակով ամրագրված է, որ երիտասարդ են 0-30, Էստոնիայում՝ 7-26, իսկ Իսլանդիայում՝ 6-25 տարեկանները։ Այստեղ, անշուշտ, դերակատարում են ունենում յուրաքանչյուր երկրի սոցիալ-մշակութային առանձնահատկությունները։

Երիտասարդության մասին օրենքով սահմանվում են նաև երիտասարդական աշխատանք և աշխատող հասկացությունները, որոնք անչափ կարևոր են աշխատանքի շուկայում կարգավորումներ իրականացնելու տեսանկյունից։ Նկատենք, որ երիտասարդների շրջանում գործազրկությունը տարածաշրջանային խնդիր է, որն անհապաղ լուծում է պահանջում։

Համաշխարհային բանկի տվյալների համաձայն՝ Հայաստանում, Վրաստանում և Ադրբեջանում 15-24 տարեկան երիտասարդների շրջանում գործազրկության մակարդակի դինամիկան 2005-2023թթ. կազմել է․

Վիճակագրական տվյալները փաստում են, որ 2023թ-ին Հարավային Կովկասում երիտասարդության շրջանում ամենաբարձր գործազրկությունն արձանագրվել է Վրաստանում՝ 30,54%: Երկրորդ տեղում է հայտնվել է Հայաստանը  18,64% ցուցանիշով։ Ամենացածր մակարդակը դիտվել է Ադրբեջանում՝ 13,61%։ Նկատենք, որ Հայաստանում, Վրաստանում և Ադրբեջանում դիտարկվող ժամանակահատվածում երիտասարդության շրջանում գործազրկության մակարդակը միջինում կազմել է համապատասխանաբար 18,89%, 34.26%  և 18,89%։ Իսկ ամենաբարձր մակարդակները դիտվել են՝  Հայաստանում 2018թ-ին՝ 26,99%, Վրաստանում 2009թ-ին՝ 43,3%, և Ադրբեջանում 2005թ-ին՝ 15,28%։