Եվրոպան բախվում է էներգակիրների գների աննախադեպ շոկի, սակայն տարածաշրջանում ոչ բոլորն են պատրաստ տեսնել, թե ինչպես դա կանդրադառնա իրենց ընտանիքների և սեփական բյուջեի վրա, գրում է The Economist-ը։
Միջին հաշվով եվրոպացիները պետք է էներգիայի վրա ծախսեն յուրաքանչյուր տասներորդ եվրոն։ Չնայած հարուստների ծախսն ավելի շատ կլինի մեծ տների ջեռուցման կամ հզոր մեքենաների պատճառով, բայց աղքատների բյուջեի վրա ճնշումն ավելի նկատելի կլինի: Նմանատիպ օրինաչափություն կա նաև երկրների միջև. Արևելյան Եվրոպայի աղքատ բլոկն առավել զգայուն կլինի բարձր գների նկատմամբ, քան Հյուսիսային Եվրոպայի հարուստ երկրները:
Պարբերականը նաև նշել է, որ բնական գազից ավելի կախյալ երկրները պակաս շահեկան դիրքում են հայտնվել, քան նրանք, ովքեր ավելի շատ կապված են ածուխի հետ, որը նույնպես թանկացել է, բայց ոչ շատ:
«Շվեդիայի էներգիայի 3%-ից պակասը ստացվում է բնական գազից, որի հիմնական մասը ստացվում է հիդրոէլեկտրակայանից, քամուց և միջուկային էներգիայից: Շվեդական տները ջեռուցվում են կոմունալ համակարգերով, որոնք հաճախ վառելիք են ստանում փայտի բեկորներով կամ ջերմային պոմպերով, որոնք միացված են էլեկտրական ցանցին: Այսպիսով, տնային տնտեսությունների ծախսերի միջին աճը կազմում է բյուջեի մոտ 5%-ը՝ Մեծ Բրիտանիայի 10%-ի համեմատ, որը կախված է բնական գազից»,- եզրափակել է ԱՄՀ-ն։
