ՊՈՒՏԻՆԻ ԳԱԶԱՅԻՆ ՊԱՏԱՍԽԱՆԸ ՀԱՎԱՔԱԿԱՆ ԱՐԵՎՄՈՒՏՔԻՆ. ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆ

Հավաքական Արևմուտքի գործողությունները տնտեսական քաղաքականության արդյունավետության տեսանկյունից խիստ մտահոգիչ են թվում։ Առանց հաշվի առնելու Եվրոպայում գազի նկատմամբ պահանջարկը, որոշում կայացվեց ձերբազատվել ռուսական գազից։ Արդյունքում նկատվում է գազի համատարած պակասուրդ, որը չլրացնելու պարագայում Եվրոպայի տնտեսությունը շատ արագ կփլուզվի։

Մեր նախկին վերլուծություններում արդեն նկարագրել էինք բարդ իրավիճակը Եվրամիության այնպիսի խոշոր պետություններում, ինչպիսիք են Ֆրանսիան և Իտալիան։ Այս ամենից հետո Եվրամիությունը հսկայական գումարներ է հատկացնում ուկրաինական պատերազմի կարիքների համար, իսկ սեփական ժողովրդին սպասվում է բավականին ցուրտ ձմեռ։ Իրավիճակը փոքր-ինչ մեղմելու փոխարեն Հավաքական Արևմուտքը գնում է է’լ ավելի առաջ՝ գնային սահմանափակումներ դնելով ռուսական գազի վրա։ Փաստացի ԱՄՆ-ն և իր դաշնակիցները գազի շուկայում հանդես են գալիս կարտելային տրամադրություններով։ Այսինքն, ձևավորվում է մենաշնորհություն՝ գազի սպառողների տեսանկյունից։ Իհարկե, նշվում է, որ սա ռուսական գազին է վերաբերում, սակայն բիզնես շրջանակներում, տեսնելով կատարվողը, արդեն իրենց քաղաքականությունը ձևավորում են տեղի ունեցող իրադարձությունների հիման վրա։

Նկատենք, որ Եվրոպան ձեռնոց է նետում գազի պաշարներով առաջատար դիրքեր ունեցող Ռուսաստանին․

Գծապատկեր 1. Գազի պաշարներով առաջատար երկրները 2021 թ․-ի դրությամբ

Նկատենք, որ աշխարհի գազի պաշարների շուրջ 23 %-ը պատկանում է ՌԴ-ին։

Գազի պաշարներով երկրորդ հորիզոնականում է Կատարը՝ մոտ 12 %։

Երրորդում Իրանը՝ մոտ 17 %, իսկ ԱՄՆ-ին բաժին է ընկնում շուրջ 6 %-ը։

Նկատենք, որ եվրոպացիները «զզվում» են ռուսներից, տանել չեն կարողանում «իրանցիներին», իսկ Կատարում Հավաքական Արևմուտքի բարձր դեմոկրատական չափանիշներն առհասարակ չեն կիրառվում։ Արդյունքում` միակ երկիրը, որը կարող է Եվրոպային գազով ապահովել, ԱՄՆ-ն է, որը գտնվում է օվկիանոսից այն կողմում։

Ռուսաստանը, տեսնելով Հավաքական Արևմուտքի գործողությունները, նախ և առաջ Եվրոպայի գազի ճակատագիրը հանձնեց Թուրքիային, որն ապագայում կարող է դառնալ ռուսական գազի խոշոր հաբ։ Մյուս կողմից, Ռուսաստանն առաջարկում է Ղազախստանի և Ուզբեկստանի հետ ստեղծել գազային միություն։ Այս քայլը շատ նման է ժամանակին ՕՊԵԿ-ի ձևավորմանը։

Հետաքրքիր է ուսումնասիրել@` ինչպիսի գազի պաշարներ ունեն հնարավոր գազային միության անդամները․

Գծապատկեր  2. Ձևավորվող գազային միության անդամ երկրների գազի պաշարները 2021 թ․-ի դրությամբ

Ինչպես ցույց են տալիս վիճակագրական տվյալները, ձևավորվող այս միության ձեռքերում է լինելու աշխարհի գազի պաշարների մոտ 25 %-ը։ Պատկերացրեք` ինչ կկատարվի, եթե նոր միությանը միանա նաև Իրանը և ՌԴ-ին մոտ մյուս երկրները, որոնք ունեն գազի ընդգծված պաշարներ։